| Notes |
['"Het geval dat, na gedurende een paar jaren getrouwd geweest te zijn met eene lieve maar zeer eenvoudige jonge vrouw, een geniale jonge man haar en haar kind op een schoonen dag laat loopen, - tot hij vier of vijf jaren daarna in een ander land en onder een anderen naam haar terugvindt en nu voor het eerst haar wezenlijk gaat beminnen, -\n\t\n[p. 215]\n\ndit geval is geen onaardige stof voor een kleinen roman. Het doet vanzelf enkele boeijende toestanden aan de hand.\n[...]\nDe zich noemende Kuno zou geen geboren romanschrijver zijn, indien hij deze scène à faire verwaarloosd had.\n[...]\nMen moet Kuno prijzen dat hij, zonder te veel providentiële tusschenkomsten, dit alles zoo gezellig heeft weten te schikken. \n[...]\nIn zekeren zin is het tegenwoordig eene verdrietige zaak hollandsche romans aan te kondigen. Het wemelt op dit oogenblik in Nederland van schrijvers en schrijfsters die, uit bescheidenheid of om andere redenen, zich verbergen achter een aangenomen naam. Men weet niet tot welke klasse der zamenleving zij behooren, welke betrekking zij in de maatschappij vervullen, uit welke scholen zij voortgekomen zijn. Zelfs van hun geslacht en van hun leeftijd maken zij een geheim; zoodat een oningewijde noch zeggen kan met wien hij te doen heeft, een heer of eene dame, noch of de heer al dan niet tot de klasse der mannen van studie behoort, noch of de dame een jong meisje is dan wel eene getrouwde vrouw. Wie is nu deze Kuno weder?\n\nDoch dit zijn zelfzuchtige bedenkingen. Auteurs worden niet geboren voor het gemak der recensenten, maar voor het genoegen van het publiek; en dit laatste gaat in hun persoon en hunne omstandigheden eerst belangstellen, wanneer de proeven van hun talent zeker cijfer bereikt hebben. Niets van hetgeen daarvóór omtrent hen door de kritiek wordt medegedeeld, behoort eigenlijk tot het gebied der letteren.\n\nHet eenige waarop het aankomt is of Kuno, hij moge dan zijn wie hij wil en Mariette al dan niet zijn eersteling wezen, u vermaakt heeft. Een romanschrijver kan ons vermaken door het schilderen of sprekend invoeren van vermakelijke personen. Hij kan het ook doen door ons eene poos aangenaam bezig te houden, enkel door de vernuftige inkleeding van zijn verhaal. Tot deze laatste klasse van romans behoort Mariette. De schrijver spreidt in dit boek weinig komische kracht ten toon, en is in den gebruikelijken zin dier woorden geestig noch pikant. Doch hij boeit door het dramatische zijner voorstelling. Men leest zijne novelle alsof men in den schouwburg een welgebouwd stuk in drie bedrijven vertoonen zag."\n\nstandardizingsept12AsK\nJudgment/evaluation :\n-\tPositive about author: "good writer of novels"\n-\tPostive about work: "de vernuftige inkleeding van zijn verhaal"\n-\tNegative about author: pseudonym creates lack of identity\n-\tNegative about work: not comical\n-\t"... BUT ...": "De schrijver spreidt in dit boek weinig komische kracht ten toon, en is in den gebruikelijken zin dier woorden geestig noch pikant. Doch hij boeit door het dramatische zijner voorstelling. Men leest zijne novelle alsof men in den schouwburg een welgebouwd stuk in drie bedrijven vertoonen zag."\n\nTaking the author seriously :\n-\tUse of irony\n\nProviding anecdotes about her :\n-\tBusken Huet comments on the absence of anecdotes\n\nGender: \n-\tunsure of gender, uses male pronouns\n\nCBH']
|