| Notes |
["Herdrukt in LFK XI, p. 37-64 (ook over Raymond de schrijnwerker) (Praamstra GV 437)\n\n37\nHet belangwekkende in mevrouw Bosboom is dat zij steeds aan groote kunst doet. Het pikante, dat zij altijd jong blijft. \n\n45/6\nMevrouw Bosboom's novellen roepen uit den bloeitijd des levens geen verloren idealen in ons geheugen terug. Zij doen het trage bloed in onze aderen niet sneller jagen. Doen ons niet, in naam van een wassend geslacht, begeerig de armen naar eene verrukkelijke toekomst uitstrekken. Doen ons naar niets verlangen waar goede jonge nederlandsche heeren en dames van den tegenwoordigen tijd zich naderhand voor te schamen zouden hebben, of dat hen voor hunne vrienden tot een voorwerp van deernis of bespotting zou kunnen maken. De weg, dien de verbeelding der schrijfsters de onze afbakent, is de effene der maatschappelijke pligtsbetrachting. Hare poëzie is de poëzie der berusting; der wederzijdsche eerlijkheid, die het langst duurt; der tijdig uit den weg geruimde misverstanden, die in het vervolg slechts haken en oogen geven, of maken kunnen dat men om één uur van onbedachtzaamheid jaren schreit. Zij schetst geen dichterlijke minnarijen. Zij schetst de liefde niet. Zij schetst wordende echtverbindtenissen; verbindtenissen die niet afhangen van den gloed \n[p. 46]\nder jeugd of den zonneschijn eener gelukkige ontknooping; verbindtenissen, duurzaam als het leven zelf, en welke over eene halve eeuw, zonder dat bij het terugzien op de afgelegde baan het zelfverwijt behoeft te knagen of de onvoldaanheid het hoofd te laten hangen, door eene gouden bruiloft gekroond kunnen worden."]
|