*Mention in article Iets over het lezen van romans *Mention in article ARTICLE Netherlands
| Title | *Mention in article Iets over het lezen van romans *Mention in article |
|---|---|
| Is same as work | *Mention in article Iets over het lezen van romans |
| Author | Charles Boissevain |
| Reference | |
| Place | Netherlands |
| Date | 1875 |
| Quotation | |
| Type | ARTICLE |
| VIAF | |
| Notes | ['[p.179]\nDe waan der bedevaartgangers en monniken van weleer,\ndat het een verdienstelijk werk was om het lichaam te kastijden,\nmet ongekookte erwten in de schoenen te loopen, zichzelven\nte geeselen en ruwe kemelharen hemden te dragen, bestaat in\ngewijzigden vorm nog. De degelijke lui zijn met hetzelfde vooroordeel\nbehebd, en zij doen veel kwaad. Zij maken de wereld\nzeer vreugdeloos en somber door hun onware gemeenplaatsen\nte herhalen, die onnadenkende lieden bijna doen gelooVen, dat\nze verkeerd handelen, wanneer ze wellicht het verdienstelijkste\nwerk verrichten van den geheelen dag, door een roman van\nGeorge Eliot ter hand te nemen."" \n\n[p.194]\nIeder groot kunstenaar, romandichter\nof schilder lost het vraagstuk op eigen manier op. Men\nraadplege de groote meesters in elke kunst, en vanzelf vindt\n\nIETS OVER HET LEZEN VAN ROMANS. 195\nmen den toetssteen, die ons leert oordeelen. Homerus, Shakespeare,\nWalter Scott, George Eliot geven het antwoord, dat\nwe vragen."\n\n[p.203]\n"Over het algemeen hebben auteurs wel reden tot ontevredenheid\nwanneer zij hooren, hoe zelfs scherpzinnige lieden over\nhun werken oordeelen en er mede omspringen. Vele lezers\nschijnen niet te begrijpen, dat er ook in romans een hooge en\neen lage kunstvorm is, en dat zekere gaven, zekere studie en\nontwikkeling evenzeer geëischt worden om George Eliot behoorlijk\nte kunnen waardeeren, als om Beethoven\'s symphonieè\'n of Rembrandt\'s\nscheppingen te kunnen bewonderen."\n\n[p.205]\n""A Romance" zeide Lord Chesterfïeld, "generally consists of\ntwelve volumes, filled with insipid love, nonsense, and most\nincredible adventures." Deze definitie van den roman is de\nmijne niet, doch ze kan dienen om in herinnering te brengen,\ndat hij een zeer moderne kunstvorm is en in Thackeray en\nGeorge Eliot pas tot zijn hoogste ontwikkeling is gekomen.\nZoo men "twelve" in "three" verandert, neem ik de definitie\nniettemin dankbaar over voor alle romans, die geen romans zijn.\nEr bestaat een andere definitie, die mij juister voorkomt.\nTri de voorrede der Engelsche vertaling van Ereytag\'s roman\n"Soll und Haben", zegt baron Bunsen: "elke roman bedoelt of\nbehoort een nieuwe Ilias of Odyssee te z i j n . . . . Zoo wij ons\nde romans in herinnering brengen der laatste drie eeuwen,\nzullen we bespeuren, dat alleen die de aandacht van meer dan\néén geslacht getrokken hebben, welke aan dezen (epischen) eisch\nvoldaan hebben." Ik geloof, dat baron Bunsen gelijk heeft.\nEen heldendicht in proza is zeker het groote werk van Cervantes,\nen wanneer men de romans van Walter Scott, ïhackeray,\nVictor Hugo of George Eliot nagaat, zal men werkelijk opmerken,\ndat zij alle episch zijn." \n[p.206]\n\'en Thackeray, George Eliot, Victor Hugo en George Sand\ntoonen eveneens, dat de vruchten van den middelbaren leeftijd\nde rijpste en edelste zijn.\'\n\n[p.214]\n\'Wanneer wij die reeks van groote romandichters\nbestudeeren, welke begint met Cervantes en Le Sage,-en die ons\nGoldsmith, Fieiding, Walter Scott, Dickens, Thackeray, George\nSand, George Eliot, Balzac, Victor Hugo, Tourgenieff en Bosboom-\nToussaint beurtelings voor oogen toovert, dan komt men\ntot de overtuiging, dat de grootste dichters, de meest invloedrijke\nen vruchtbaarste genieën der nieuwere tijden romandichters\nzijn. [...]\'\n\n(credits: De Digitale Gids, www.arik.nl)'] |
No works found