| Notes |
["See also: T. Streng: Geschapen om te scheppen, 1997, p.111 (JWS)\n\nSee also: Joke van der Wiel, De geschiedenis in Balkostuum. De historische roman in de Nederlandse literaire kritiek (1808-1874), 1999, p. 12. -> Potgieter schrijft dat De Neufville zich beter kan houden bij haar zedekundige exercities. (SP)\n\n[414]\n'Verwezenlijkt Elisabeth Basmooth dat ideaal? Ach, Lezer! wij verzekeren de Schrijfster gaarne, dat wij een' Engelschen, noch een' Franschen naam dragen, doch dat wij het haar Ed. zelfs niet euvel zouden hebben genomen, al had zij den onzen in haar verhaal gevlochten en zich de moeite bespaard, uit Van Leeuwen's Batavia Illustrata de namen van uitgestorven familiën, uit de lijst van adelijke geslachten zonder genealogie te kiezen, indien zij ons slechts een onderhoudender Werk had geschonken; wij zouden eener Dame liever elk ander vergrijp hebben te vergeven, dan ons zoo lang te hebben verveeld. Zoo men u ooit om een bewijs plaagt der stelling, dat: le secret d'ennuyer c'est celui \n[p. 415]\nde tout dire, lees E.B. voor. Ziedaar al wat wij op een boek hebben aan te merken, waarvan wij gaarne getuigen, dat wij ons in fatsoenlijk gezelschap hebben verveeld; om het u niet op onze beurt te doen, verwijzen wij u voor een verslag van het Werk naar de Eerste Aflevering van het Boekenverslag, tot aanwijzing van den Inhoud en de strekking van nieuw uitkomende Werken, zonder Recensie, voor 1837, bl. 76-82. De uitvoering is loffelijk en doet den Heeren Ten Brink en De Vries eer aan.\n\nElk der deelen prijkt met een vignet; wij merken op het eerste aan, dat wij nooit onbevalliger Jonkvrouwe zagen dan Elisabeth, op dat van het eerste Deel; zelden grooter feil tegen het decorum dan op dat van het tweede, waar de Heer Lionel Hasley zijne honden naar den stal trekt, terwijl zijn liverei-bediende er met de handen in den zak bij staat.\n\nHet blijkt duidelijk, zoo uit den Schildknaap als uit Elisabeth Basmooth, dat zoo min de Historische Roman, als de Burgerlijke Roman het veld zijn, voor de talenten der Schrijfster bestemd. Ons tafereelen uit die wereld te geven, waarin geboorte, opvoeding en middelen haar plaatsten, zal haar misschien de overdreven vrees, beschuldigd te worden portretten te hebben geschilderd, beletten; - wij raden haar daarom in het belang van haren roem aan, tot zedekundige schetsen of vertoogen terug te keeren. Zij noeme ons oordeel hard noch scherp, dewijl het ligt weinig strookt met de vleijende loftuitingen, haar door sommigen onzer eerste Letterkundigen toegezwaaid; in de salons onzer Aristocratie is men veel te hoffelijk, om het Werk van une des nôtres niet te bewonderen; la critique est de mauvais ton.'\n\n(also via scriptie Francien Petiet, UvA, 2002 – jws 11 05)"]
|