| Notes |
['Journalist: S.\n\n[p.576]\n“David Stuart van Dunleath. Een verhaal uit den\ntegenwoordigen tijd. Uit het Engelsch van Carolina\nNorton. Te Amsterdam,, bij P. N. van Kampen. 1853.\n\nDe schrijfster, die dit werk opdroeg aan H. M. de Koningin dei-\nNederlanden, beweert in hare voorrede of opdracht "dat zij geen blooten\nroman, een weefsel van ijdele gedachten tot uitspanning in ledige\nuren, aanbiedt." Zij poogde te schrijven "met een bepaald doel om\nnuttig te zijn." Zij heeft zich beijverd, den invloed van eigen gebreken\nop ons levenslot en op dat van anderen te schetsen, en tevens\naan te dringen op eene meer uitgestrekte verdraagzaamheid, dan men\ngewoonlijk geneigd is te betoonen omtrent gebreken, die toevallig met\naan ons persoonlijk karakter eigen zijn."\nWij houden haar die ongelukkige formulering der grondgedachte\nten goede, en getuigen gaarne dat de schrijfster haar thema welsprekend\nheeft verkondigd* indien ze beoogd heeft haren lezers toe te roepen:\noordeelt niet over de daden uws naasten, want ge weet niet uit\nwelke beginselen ze ontstaan, door welke omstandigheden ze veroorzaakt\nzijn.\n\nBIBLIOGKAPHISCH ALBUM. 577\nWij onthouden onzen lezers de mededeeling van den gang des verhaals,\nom hun het genot der lezing niet te ontrooven. Er is in dezen\nroman echter een hoofdgebrek, dat te veel de individualiteit der\nkunstenaresse betreft, dan dat wij \'t onopgemerkt zouden kunnen\nvoorbijgaan. Hoewel Miss Norton uitmunt in kracht van schildering,\nin het aanduiden van de charaktertrekken der door haar voorgestelde\npersonen, toch mist zij, voor \'t minst in dit werk, de grootste gave n. 1. om\nde charakters in de handeling te ontwikkelen. Het is het dramatiesch talent\ndat haar ontbreekt. Zij heeft de verschillende trekken van haar\ncharakter tot een geheel weten te vormen, tot een geheel dat zij zich\nhaast haren lezers te doen kennen, terwijl zij vergeet op welke wijze\nzij zelve met die figuren - gewis ontleend uit de waereld die haar\nomgeeft - heeft kennis gemaakt. Door gedurig verkeer, door waarneming\nonder de meest verschillende omstandigheden, heeft zij de\nharten kunnen doorgronden, heeft zij de verschillende bestanddeelen\nvan het charakter kunnen beschouwen. Het had in haren roman eVen\neens moeten zijn; in de handeling hadden zich de charakters moeten\nontwikkelen, terwijl ze bij Miss Norton stationnair zijn, en blijven\nwat ze waren. Dit moet natuurlijk terugwerken op den gang\ndes verhaals, dat dan ook niet altijd even levendig, even kleurrijk is.\nNiettemin draagt dit werk, naar onze schatting, den stempel van\nhet waarachtig talent. Daar is een diepte van beschouwing, een waarheid\nvan opmerking, een takt van voorstelling in, die verbaast en\nhoogachting inboezemt voor de auteur. Daarbij is de stijl klaar, geleidelijk,\nvol gloed en verheffing en de vertaling, - mits wij de jammerlijke\nrijmen die voor vaerzen doorgaan overslaan - zoo als we er\nslechts bij uitzondering kennen.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|