| Notes |
['Absent from Riewald/Bakker\r\n\r\np. 189:\r\n[...] Al is gelukkig Fanny Fern ook sinds lang geene vreemde\r\nmeer in ons midden; al heeft haar veelzijdig talent, haar uiterst boeijende schrijftrant, haar geoefende menschkundige blik en vooral haar fijne, diepe humor, waardoor zij zoo meesterlijk de toetsen van ons hart weet te bespelen, reeds sinds geruimen tijd ook hier te lande eene menigte bewonderaars uitgelokt, die haar liefhebben en hoogschatten, eene nieuwe keurverzameling van eenige schetsen uit hare zoo rijk voorziene portefeuille (van eenige Fern-leaves) behoeft daarom toch geenszins als volstrekt nutteloos of overbodig te worden beschouwd. [...]\r\n190:\r\n[...] zoo dragen ook de voortbrengselen van haren geest een tweevoudig zéér onderscheiden, zéér uiteenloopend karakter. Scherp contrasterend vertoont zich in sommige er van een diep, zacht, weekelijk, bijwijlen overaandoenlijk gevoel, in andere daarentegen een bijtend, meedoogenloos, ja niet zelden bitter en hatelijk sarcasme. — Als voorzien van deze laatste eigenschap, t. w. de neiging tot het scherpe en bittere, was, dus meent de Heer H., Fanny Fern tot nog toe ten onzent minder of niet genoeg bekend. Hij vond het nogtans voegzaam, ja noodig dat zij ook als zoodanig gekend werde, en wel uit vrees — dat zij anders voor »een type van louter lievigheid en zoetsappigheid zou doorgaan."— Nu, daarvoor bestaat althans nú geene vrees meer. [..]\r\nWij kunnen moeijelijk beslissen in hoeverre de eenigzins veranderde inzigten, die wij zoodoende in Fanny Fern\'s karakter verkrijgen, den meesten lezeren aangenaam zullen zijn. Wij voor ons, vonden ook in die meer sterk gekruide en bittere spijzen die zij ons nu en dan opdischt, ongemeen veel behagen, [...]']
|