| Notes |
['[p.307]\n“Zulke feesten als in deze maand zijn gevierd, doen slechts te veel\naan die feesten van vóór 1848 denken, waar onder het parelen van den\nwijn en het gezang der feestgenooten de meest enthousiaste en de meest\nhersenschimmige plannen worden gevormd. Men meent een groote daad\nte doen, en men doet niets dan een hinderpaal in den weg te leggen aan\nwezenlijk goede besluiten. Fanny Lewald, de begaafde romancière,\nheeft in haar boven onzen lof verheven auto-biografie zoo fijn weten\nte schetsen, hoe de verstandigste Duitscher bij zulke politieke feesten\neensklaps al zijn gewoon inzicht verliest. Hoe geestig is het\nbeeld van Kath Crelinger geteekend, als hij deel genomen heeft aan\nhet feest ter eere van Herwegh. "De anders zoo afgemeten en zirh\nzelven in al zijn uitingen klaar wedergevende man , had zich laten ver-\n\n308 rOLTTIEK OVERZICHT.\nleiden tot een redevoering vol poëtische beelden, die in zijn mond\naan elk verstandig mensch bijna belagchelijk moesten klinken. Hij\nhad van een "dorst naar daden", van kamp, van zege gesproken,\nhad het oogenblik herdacht, waarin hij "het zwaard om zijn lendenen\nzou gorden", en hoe groot ook mijne belangstelling in de geheele\nzaak was, kon ik mijn goeden vriend in de eerste dagen na\nhet feest niet zonder lagchen voor mij zien." Dezelfde Fanny Lewald\nheeft in dat boek, dat vol is van de fijnste opmerkingen en scherpzinnigste\ngedachten, een gedenkteeken pogen op te richten voor den\nman, dien zij eens zoo innig lief had, voor Heinrich Simon: en\nwaarlijk, het leven van dezen edelen man mag wel zijn tegenwoordigen\nlandgenooten telkens worden voorgehouden. Zij het doel, waarnaar\nhij streefde, nog in langen tijd niet bereikt, heeft ook de\nreactie hem, den rijksregent, zoeken belagchelijk te maken, nadat zij\nhem eerst ter dood toe had vervolgd; zulk een leven draagt zijn\nles met zich mede, en doet een moedig "memento vivere" aan\nDuttschland hooren.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|