*Mention in review article of book on Musset ARTICLE Netherlands
| Title | *Mention in review article of book on Musset |
|---|---|
| Is same as work | *Mention in review article of book on Musset |
| Author | Unknown journalist (to be identified) |
| Reference | |
| Place | Netherlands |
| Date | 1893 |
| Quotation | |
| Type | ARTICLE |
| VIAF | |
| Notes | ['on her relationship with de Musset\n\n[p.352]\n"Vooral geldt dat van\nde Musset\'s verhouding tot George Sand, die, den dichter in het\nhart wondend, hem maakte tot den dichter der Nuits en hem die\nonsterfelijke verzen ingaf "qui sont de purs sanglots.""\n\n[p.354-355]\nEn het\nis de geschiedenis van de groote „emotie" van zijn leven, van zijn\ngrooten hartstocht voor George Sand, waarover tot dusver wel veel\ngeschreven was, maar enkel onvolledig en nooit geheel onpartijdig,\nwelke Arvède Barine voor het eerst uit de bronnen zoo volledig\nen zoo onpartijdig mogelijk heeft toegelicht; niet om daarmee een\n„succes de scandale" te behalen, maar om aan ieder der personages\nuit dit veelbesproken drama, dat op den dichter de Musset zulk\neen beslissenden invloed oefende, te geven wat hem toekomt. De\nwelsprekende brieven van George Sand aan en over de Musset\n{Lettres cfun voyageur^ e. a.) zijn reeds sedert lang publiek domein.\nVan de Musset\'s brieven aan George Sand\' echter wordt de openbaarmaking\ntotdusver door de familie van den dichter tegengehouden;\nen wij hebben de schrijfster van deze biographie, die er kennis,\nvan nam, enkel op haar woord te gelooven, wanneer zij verzekert,\ndat die brieven zijn ,/des merveilles de passion et de sensibilite,\n[355]\nd\'éloquence pathétique et de poésie penetrante", en dat de geheele\ncorrespondentie van deze beiden, waarin voet voor voet de verwoesting\nkan worden gevolgd, welke hun romantische hartstocht\nin de .eerste plaats bij de Musset heeft aangericht, een van de\nkostbaarste psychologische documenten is van de eerste helft dezer\neeuw." [...]\n"Eén bruisende hartstocht was de Musset\'s liefde; op het hoogste\ngeluk, de extase, volgde diepe wanhoop, door de heftigste jaloezie\ngevoed. Daartegenover tracht George Sand, die zes jaar ouder was\ndan de drieëntwintigjarige dichter, in haar hartstocht zekere halfmoederlijke\nteederheid te leggen, iets beschermends, dat, wel verre\nvan de Musset te kalmeeren, hem nog slechts te meer prikkelde."\n\n[p.356]\n"Alfred de Musset herleeft dit alles nog eens in La confessiond\'un\nenfant du siècle, in 1836 verschenen, in de beroemde Nuitsf\ndie achtereenvolgens van 1835 tot 1837 geschreven werden, en\neindelijk in Souvenir, geschreven in 1840 na een bezoek aan het\nbosch van Fontainebleau, waar al de herinneringen van zeven jaar\nte voren, toen hij met George Sand in het eerste tijdperk van,\nhunne liefde die bosschen doorkruiste, den dichter komen bestormen.\nConfession, Nuits, Souvenir vormen een onafscheidelijk geheel. En\nwanneer Paul de Musset in zijn «Biographie de Alfred de Musset"\nen, op zijn voetspoor Emile Montégut, het doet voorkomen, alsof\nniet al de Nuits op George Sand betrekking hebben, en alsof met\nname de Nuit de Bécembre geïnspireerd werd door een andere\n«rupture d\'amour*, dan staat daartegenover de zeer pertinente\nverklaring van Arvède Barine dat, indien men twee brieven van\nde Musset, in den winter van \'35 aan George Sand geschreven,\nmocht openbaar maken, waarin over de visioenen, in het gedicht\nbeschreven, gesproken wordt, deze brieven den besten commentaar\nzouden leveren op La Nuit de Bécembre, en duidelijk zouden vertoonen,\ndat het nogmaals de herinnering aan George Sand geweest\nis, welke de Musset ook dit heerlijk gedicht in de pen gaf. Wat:\nal die verzen tot onsterfelijke verzen maakt is, dat zij niet gedeclameerd,\nmaar geleefd zijn, dat wij er de Musset, den ganschen de\nMusset in vinden met zijn toomeloozen hartstocht en zijn teêre\ndichterlijke ziel."\n(credits: De Digitale Gids, www.arik.nl)'] |
No works found