| Notes |
['[p.577]\n\n“A l i é n o r , door Mevrouw Van\nCappelle (Kuno). Arnhem.\nK. van der Zande. 1889.\n\nHoe eene gehuwde coquette eenen\nzwakken, maar in den grond braven\nman in hare netten weet te lokken,\nen hem tot aan den rand van den\nafgrond brengt, is het onderwerp\nvan Mevrouw van Cappelle\'s kleinen\nroman.\nDe beide hoofdpersonen van\nhet drama, Aliénor Maltheser en\nFrits Eijssel, zijn met zorg geteekend;\nde sluwe wijze waarop Aliénor\nhare netten spreidt, is zonder jacht\nop effect geschetst. Van de beschrijving\nvan het critieke moment,\nwaarop Eijssel zich aan Aliénor\'s\nmacht weet te ontrukken, had de\nschrijfster zich echter niet in ééne\nenkele bladzijde mogen afmaken.\n38\n\nHier had zjj juist al haar talent\nvan voorstellen, al haar kunst van\nzielkundige ontleding moeten ten\ntoon spreiden. Enkele tooneeltjes\nmunten uit: o. a. in hoofdstuk XIV\nde verzoening van den afgedwaalden\nFrits Rrjssel met zijn eenvoudig\nvrouwtje. Goed getroffen zijn ook\nAliénor\'s indrukken in het museum\nte Dresden. "Wanneer zij het museum\nverlaat, zegt de schrrjf ster :\n„Zjj was als een kind dat, buiten de\nkerk gekomen, blijde is weder te\nkunnen lachen".\nEen bepaalde fout in dezen modernen\nroman is het, dat de schrijfster\ntelkens achter hare personaadjes\nte voorschijn treedt, om ons haar\nmoraal, hare levensphilosophie te\nprediken, en ons te vertellen wat\nmen uit dit of dat leeren kan. Een\nzeker publiek moge zoo\'n kennismaking\nmet de auteur niet onaardig\nvinden, maar in den grond is\ndeze manier onartistiek.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|