| Notes |
["3 (1875) 304 (28 dec) t/m 4 (1876) 23 (28 jan)\nherdrukt in LFK XX 54-152 (Praamstra 428)\n\n95\nMevrouw De Staël's roman is een dier boeken, bij wier beoordeeling de magteloosheid der negatieve kritiek aan het licht komt. Gij noemt dezen roman langdradig; en zes honderd kompres gedrukte bladzijden, gevuld met eene grootendeels uit fabriekwerk bestaande korrespondentie, geven u gelijk 1 . Gij beweert dat hij kwalijk in elkander zit; en met het volste regt wijst gij op den misstand der ingeschoven karakterschilderingen. Gij \n 1 Bedoeld wordt de nieuwe uitgaaf van 1872, verschenen bij de Gebroeders Garnier te Parijs. \n[p. 96]\nzegt: dit is geen roman, maar een pleidooi; en zonder moeite betoogt gij, uit de stukken zelf, dat al de voornaamste karakters verzonnen zijn pour le besoin de la cause. \n\nMaar hebt gij nu ook duidelijk gemaakt hoe het komt dat men, in weerwil van die gebreken, het boek leest en met genot herleest? dat men voor de onvoorzigtige Delphine in gedachte buigt? dat men den indruk ontvangt tegenover een meesterwerk te staan, bestemd in de geschiedenis der kunst voort te leven?"]
|