| Notes |
['Historia van Emelia Montague, door den schrijver van Julia Mandeville [etc]\nEen drietal minnehandelingen van Edward Rivers en Emelia Montague, van John Temple en Lucie Rivers, zuster van den bovengenoemden, mitsgaders van John Fitsgerald en Arabella Fermor, waaronder die van het eerstgemelde paar de hoofdrol spelen, verenigen zich in deze geschiedenis, door eene onderlinge briefwisseling dezer personen. Ze worden alle drie tot een gewenst huwelijk gebracht; en de tedere liefde, in stede van te verzwakken, gelijk maar al te veel in het huwelijk plaats heeft, wordt in deze echtgenoten van tijd tot tijd veeleer sterker, en verbindt ieder paar ten nauwste aan elkander. Ieder paar is enigermate van eene vertschillende geestneiging; doch ze hebben dit met elkander gemeen, dat elks huwelijk gegrond is, op eene aandoenlijke, maar door verstand geregelde liefde; hetwelk hier voorgesteld wordt als de rechtew bronwel van waarlijk gelukkige huwelijken. Dit ten levendigste in te boezemen is, naar het ons voorkomt, het hoofdbedoelde van dezen Roman; waarin de aandoenlijkste trekken der kuise Min, en der zuivere huwlijksliefde op het juiste afgemaald worden, zonder eghter de goede zeden in het allerminste te kwetsen. Het verschil in de gemoedsneigingen, en het onderscheid der daaruit ontstaande werkzaamheden van dit drietal lievende paren, brent ene verscheidenheid tewege, die het verhalende gedeelte van deze roman te gevalliger maakt; terwijl dit tevens gelegenheid geeft tot het invlegten van zoveel meer onderscheiden opmerkingen en lessen, nopens hetgene men in agt heeft te nemen, om een gewenst huwelijk aan te gaan, en hetzelve op den duur gelukkig te doen blijven. - Buiten dit hoofdbedoelde in de brieven dezer gelieven, komen er onder dezelven ook anderen voor, die over andere onderwerpen gaan, welken mede hunne leerzaamheid en gevalligheid hebben.\n[...] terwijl dit tevens gelegenheid geeft tot het invlechten van zoveel meer onderscheiden opmerkingen en lessen nopens het geen men in acht heeft te nemen om een gewenst huwelijk aan te gaan, en t zelve op den duur gelukkig te doen blijven. [...]\n[also in WvdB data. AvB, march 2008]\n\nsvd']
|