| Notes |
['[p.602]\n“Geen maand gaat er om zonder dat oorspronkelijke of vertaalde\nromans worden uitgegeven in ons kleine land. En \'t is ontegensprekelijk\ndat er veel talent, groote gaven hier en daar gewijd worden\naan het verhaal, en \'t publiek is dankbaar genoeg, want zoodra een\nauteur vermogens toont, die reeds iets tot stand brachten of veel\nvoor de toekomst beloven, dan worden zijn romans of novellen\noveral gelezen en volgen de edities elkander. Van de romannen\nvan Ohristine Muller en M. van Walcheren verschenen nieuwe\ndrukken, en thans is ook een goedkoope editie uitgegeven van In\ndagen van Strijd", door A. C. Wallis.\n\nDe schrijfsters blijven in roman en novelle bij ons uitmunten.\nZoo heeft Louize Stiatenus door hare bij P. H. Nieuwenhuys te\nBreda uitgegevene Novellen wel het bewijs geleverd dat zij fantasie\nbezit en een zekere gemakkelijkheid van schrijven, maar niet de\nmacht om haar verbeelding binnen de grenzen der werkelijkheid te\nbeperken en zich in zulk zuiver Hollandsch uit te drukken, als\nieder lezer van nationale literatuur het recht heeft te eischen dat\nde pers hem levert. Terwijl het verhaaltje waarin een visscher te\nvergeefs eerst op de moeder en daarna op de dochter verliefd raakt\nwel wat heel naïf is, nemen de andere stukjes daarentegen zulk een\nverheven vlucht en zijn zoo ziekelijk gestemd, dat ze stellig geen\nernstigen indruk op een lezer maken. Niet toch door het overdadig\ngebruik van woorden als "in trouwe" en dergelijke, of het teekenen\nvan genieën, die de wieken zoo breed uitslaan dat ze de werkelijkheid\nniet raken, zal zij indruk maken, maar door de diepte van haar\ngevoel en de verhevenheid harer gedachten. Daarenboven leere zij\n\'t uit den mond der werkelijk groote kunstenaars dat niet een\noogenblik van bezieling en onpraotische droomerijen hen in staat\nstelt ware meesterstukken te leveren, maar dat onverpoosde oefening\nen studie daarvoor onmisbaar zijn.\nZonderlinge uitersten. Waar men \'t betreurt, in een boek dat\nwerkelijk zoo goed en zelfs geniaal gedacht is en waarvan het geraamte\nmet zulk een vaste hand is opgetrokken als een ieder van\nMevrouw van Westhreene\'s Oudvelders zal getuigen, telkens op\nplatheden ja trivialiteiten te stuiten, welke den lezer eerst hinderen,\nmaar al spoedig ergeren, terwijl ze zelfs de intrigue onnoodig verraden,\nwaar de inderdaad ondragelijke naam van Jan Kap onmid-\'\ndellijk het gedrag van dien man voorspelt —• en dit ééne der vele\nvoorbeelden zij voldoende, — zoo moet men daarentegen bij Mejufvrouw\nStratenus de lijnrecht tegenovergestelde klacht doen hooren.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|