| Notes |
['Article on J.L.E. de Pouilly, Theorie der aangename aandoeningen.\nNo comment on the translation.\n\n(Via Buijnsters 1979: wrong year. he refers to 1786)\n\nAlso in WvdB data. AvB, 29 juli 2008\n\n80 " Nademaal ons geluk, zo niet geheel, althans grootlyks afhangt van onze genoeglyke aandoeningen, zo is het wel der moeite waardig, met alle oplettenheid te overweegen, wat wy van derzelver aart, werkingen en gevolgen kunnen opspeuren, en te gelyk na te gaan, wat wy daaromtrent in gat hebben te neemen, ter bevorderinge van ons eigen geluk, en dat van onzen Evenmensch. Zulks heeft den Heer de Pouilly bewoogen, om dit onderwerp opzetlyk te behandelen; en zyne deswegens voorgedraagen Theorie is tot hiertoe ten uiterste nut¬tig; daar zyn Ed. dit stuk, op eene geregelde wyze, met een welwikkend oor¬deel, ten bondigste duidelyk ontvouwt. "\nDe recensent geeft in het kort de inhoud van de theorie weer en licht er tenslotte nog enkele citaten uit. De kijk van de Pouilly op de ontwikkeling van de kunst wordt duidelijk in de volgende woorden:\n83 " Eene lompe vertooning, van de eene of andere in den Bybel verhaalde daad bekoorde onze Voorouders, die toen niets beter kenden. En toen zeker stond het den Chineesen vry, hen, om hunnen laagen smaak, uit te lachen; en zy zou¬den op hun beurt verdiend hebben uitgejouwt te worden, door de verwonderaars van LOPEZ de VEGA en SHAKESPEAR. Maar, terwyl de Chinees, Spanjaart en de Engelschman zich verwondert over grootsche Tooneelgevoelens, wel verbonden bedryven, sterk uitgedrukte driften. zo zullen zy, die met de Werken van SOPHOCLES, CORNEILLE en RACINE bekent zyn, naauwlyks ooit, dan met Weerzin, zulke gebrekkige Tooneelstukken zien, waarin de schoonste byzondere gedeeltens, door de grootste onregelmatigheid, bedorven zyn. "']
|